طرح ساخت انگشتر فاخر دست ساز عقیق حکاکی شده امضای (ذره)

ذکر «لا اله الا الله الملک الحق المبین»

کلمه طیبه در قامت ذکر در جامعه دعا، درّ و گهری است که بیان و بنان را مصفا و دیده و دل را نورانی می‌گرداند. سپری بر آتش دوزخ،‌آرامشی در زندگی دنیوی و ضمانتی برای اجر اخروی، مسکنتی برای طوفان‌های آخرالزمان و مرحمتی از طرف خداوند رحمان. و این هم، در لوای اذکار قدسی و الطاف خفیه الهی است که از دل و دلدادگان خداوند متعال و از هجای مقدس این واژه‌های نورانی و قدسی بیرون ��ی‌آید و پرتوی می‌شود در تاریکی دوران.

جنبه معنوی و روحی انسان همانند بعد جمسانی او برای ترقی نیاز به تغذیه دارد و بر اساس به متون دینی  غذا باید به ابعاد موجودی انسان سنخیت داشته باشد و آنچه با روح انسان سنخیت دارد اذکار الهی است که در منابع دینی نیز به آنان اشاره شده است .

*آثار  چهارگانه یک ذکر

مالك بن اعين عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَنْ قَالَ مِائَةَ مَرَّةٍِِّ« لَا إِلَهَ إِلَّا الَّلهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ الْمُبِينُ» أَعَاذَهُ اللَّهُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ مِنَ الْفَقْرِ وَ أَنِسَ وَحْشَةَ قَبْرِهِ وَ اسْتَجْلَبَ الْغِنَى وَ اسْتَقْرَعَ بَابَ الْجَنَّه.

  مالك بن اعين از امام جعفر صادق عليه السّلام روايت كرده است كه: هر كسى كه صد مرتبه«لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ الملك الحقّ المبين» بگويد، خداى مقتدر و قاهر او را

1-از فقر و تنگدستي در امان دارد،

2- از وحشت قبر نجاتش مى‏دهد،

 3-بى‏نيازش مى‏كند

 4- در روز قيامت به درب بهشت مى‏كوبد( کنایه از ورود او به بهشت است).

*ذکری که باقیات الصالحات است

أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَكْثِرُوا مِنْ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ فَإِنَّهُنَّ يَأْتِينَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ لَهُنَّ مُقَدِّمَاتٌ وَ مُؤَخِّرَاتٌ وَ مُعَقِّبَاتٌ وَ هُنَّ الْباقِياتُ الصَّالِحاتُ*

امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: ذكر «سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا إله الّا اللَّه و اللَّه اكبر» را بسيار بگوييد؛ زيرا در روز قیامت ، [گروهى از فرشتگان‏] در پيش روى اين اذكار و پشت سر و دنباله‏رو اينها باشند و اين اذكار نيكي هاى ماندگارند.

*ذکری که سپر آتش جهنم است

عَنْ يُونُسَ بْنِ يَعْقُوبَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ الْتَفَتَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِلَى أَصْحَابِهِ فَقَالَ اتَّخِذُوا جُنَناً فَقَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ أَ مِنْ عَدُوٍّ قَدْ أَظَلَّنَا فَقَالَ لَا وَ لَكِنْ مِنَ النَّارِ قُولُوا سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ

يونس بن يعقوب از امام صادق علیه السلام نقل كرده است كه فرمود: رسول خدا (ص) به يارانش روى كرد و فرمود: سپرهايى براى خود برگيريد. گفتند: اى پيامبر خدا، آيا  دشمنى كه به ما نزديك شده است؟ فرمود: نه، بلكه از آتش دوزخ!

سپس حضرت فرمودند که بگوييد:  «سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا اله الّا اللَّه و اللَّه اكبر»

منبع: ثواب الاعمال و عقاب الاعمال شیخ صدوق

پیامبر خدا(ص) فرمودند: "جمله «لا حول و لا قوة الا باللّه‏» 99 درد را شفا می‏‌دهد که ساده‏‌ترین آن‌ها اندوه است1".

از مولای متقیان امام علی(ع) نقل شده که فرمودند: "بیمار شدم و پیامبر خدا به عیادتم آمد و فرمود: «بگو: خداوندا! از تو می‏‌خواهم عافیتی را که می‏‌دهی، پیش اندازی، بر امتحان خویش، بردباری‏‌ام بخشی، و مرا به سوی رحمت خویش ببری». من، این دعا را خواندم و پس از آن دعا، از بستر بیماری برخاستم، گویا که از بندی رَسته باشم2".

همچنین امام علی(ع) فرمودند: "پیامبر خدا، بر مردی از انصار که بیمار شده بود، وارد شد تا او را عیادت کند. او گفت: ای پیامبر خدا! برای من به درگاه خداوند، دعا کن.

پیامبر صلی‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم فرمود: «بگو: "از خداوند بزرگ، پروردگار عرش بزرگ، مسئلت می‏‌کنم و از خداوند بزرگ سلامتی می‏‌خواهم» مرد، این دعا را سه بار خواند و در پیِ آن، از بستر بیماری برخاست، چنان که از بند، رَسته باشد3".

امام صادق علیه‏‌السلام به هنگام بیماری این دعا را می‌خواندند: "خداوندا! تو خود، کسانی را سرزنش کردی و فرمودی: «بگو کسانی را که به جای خداوند به خدایی می‏‌پنداشته‏‌اید، فرا خوانید تا ببینید که نه نمی‏‌توانند سختی‏‌ای از شما بگشایند، و نه شما را به حالتی دیگر درآورند». پس ای آن که هیچ کس جز او نتواند سختی‏‌ای از من بگشاید و مرا به حالتی دیگر ببرد! بر محمّد و خاندانش درود فرست، و سختی را از من بگشای و آن را به سوی کسانی ببر که در کنار تو - که خدایی جز تو نیست - خدایی دیگر را می‏‌خوانند4".

1-     قرب‌الإسناد: 76 / 244 منتخب میزان‌الحکمة: 148

2-      مسند زید، صفحه 181، الکافی، جلد 2 ، صفحه 567 ، حدیث 16، بحارالأنوار، جلد 95 ، صفحه 19 ، حدیث 19 ؛ المستدرک علی الصحیحین، جلد 1 ، صفحه 704 ، حدیث 1917، حدیث 3698 دانش نامه احادیث پزشکی: 1 / 174

3-     مسند زید، صفحه 181 عن زید بن علیّ عن أبیه عن جدّه علیهم‏السلام، دانش نامه احادیث پزشکی: 1 / 176

 الإسراء: 56. الکافی، جلد 2 ، صفحه 564 ، حدیث 1 ، عدّة الداعی، صفحه 256 ، الدعوات، صفحه 190 ، حدیث 528 ، بحارالأنوار، جلد 95 ، صفحه 18 ، حدیث 18 دانش نامه احادیث پزشکی: 1 / 178